“Kijken met je buik, luisteren naar je ziel“ zegt Peter Vial (1957) over zijn eigen kunstenaarschap. Uit een groeiende behoefte een spreekbuis te vinden voor zijn ervaringen met maatschappelijke vraagstukken en persoonlijke ontwikkeling start hij in 2007 als autodidact met het produceren van kunst. Eerst maakt hij schilderijen, maar vanaf 2010 begint hij de grenzen van verschillende kunsttechnieken te verkennen. Hij wil zich niet laten beperken door de tweedimensionaliteit van schilderkunst en experimenteert met nieuwe combinaties van materialen, technieken en driedimensionaal werken. In die periode vervaardigt hij zijn eerste mozaïeksculpturen. Vial maakt vooral ruimtelijk en kleurrijk werk. Hij laat zich onder andere inspireren door De Stijl en gebruikt geometrische bouwwerken als inspiratiebron. Mozaïek is geen doel op zich, het is een middel om een nieuwe ruimtelijkheid te vinden. De kunstenaar is op zoek naar constructies en vormen. Hij maakt eerst een ruwe opzet uit gasbeton. Het materiaal is makkelijk te bewerken en de buitenlaag is gemaakt van materialen die weersbestendig zijn. Zijn objecten horen in de buitenruimte. Hij ziet zijn werk als schaalmodellen voor architectonische sculpturen die levensgroot uitgevoerd kunnen worden. Vial monteert, demonteert en construeert als deel van een maakproces dat hij koppelt aan zelfonderzoek. De lagen die hij over zijn beelden legt, bestaan uit spiegel, keramiek of glas. Hij gebruikt ook stukken van zijn eigen schilderijen die hij verknipt en hergebruikt door ze aan de onderzijde van cabochon geslepen glas te bevestigen. Met deze bouwstenen creëert hij extra diepte in zijn mozaïekkunst.