Herman van de Made
HET ONSTOFFELIJKE NAAR HET STOFFELIJKE
De zwerfsteen is voor mij een symbool van eenheid. Hierbinnen zoek ik naar de spanning tussen het buitenste en het binnenste op een zodanige wijze dat de eenheid bewaard blijft.Soms combineer ik de steen met andere materialen.Mijn inspiratie vind ik enerzijds in het door de natuur gevormde materiaal en anderzijds de onderwerpen waarmee ik dagelijks word geconfronteerd en die mij een impuls geven tot verbeelding. Ook de oeroude (scheppings)verhalen van de mensheid inspireren mij.Deze gedachten en beelden uiten zich in een sobere en meditatieve vormentaal.
De in 1988 overleden Japans-Amerikaanse beeldhouwer Isamu Noguchi is mijn grote voorbeeld. Deze in 1904 geboren kunstenaar koos al eind jaren 20 van de vorige eeuw voor een kunstvorm die omschreven kan worden als moderne, abstracte kunst maar daarnaast ook als emotioneel en mystiek. Hij wordt beschouwd als één van de belangrijkste beeldhouwers van de twintigste eeuw.
Ik word (vaak onbewust) geboeid door zaken die buiten het gebruikelijke kader vallen.
Als ik daar plezier in beleef, geeft dat mij energie
Daar valt ook mijn liefde voor het werken met zwerfkeien onder.
Ik heb dan al een bepaalde vorm en daar kan ik mee ‘spelen’.
Spelen zeker, maar dat gaat dan wel middels een ‘gevecht’ om de steen te openen en het is de hardheid van bv. graniet die mij uitdaagt.
Het werk gebeurt meestal met de diamantzaag, maar wanneer nodig ook met hamer en beitel.
De voltooiing is dan het -saaie- handschuurwerk, urenlang, totdat de vorm is zoals ik die wens.
De zwerfsteen is voor mij een symbool van eenheid. Hierbinnen zoek ik naar de spanning tussen het buitenste en het binnenste op een zodanige wijze dat de eenheid bewaard blijft.Soms combineer ik de steen met andere materialen.Mijn inspiratie vind ik enerzijds in het door de natuur gevormde materiaal en anderzijds de onderwerpen waarmee ik dagelijks word geconfronteerd en die mij een impuls geven tot verbeelding. Ook de oeroude (scheppings)verhalen van de mensheid inspireren mij.Deze gedachten en beelden uiten zich in een sobere en meditatieve vormentaal.
De in 1988 overleden Japans-Amerikaanse beeldhouwer Isamu Noguchi is mijn grote voorbeeld. Deze in 1904 geboren kunstenaar koos al eind jaren 20 van de vorige eeuw voor een kunstvorm die omschreven kan worden als moderne, abstracte kunst maar daarnaast ook als emotioneel en mystiek. Hij wordt beschouwd als één van de belangrijkste beeldhouwers van de twintigste eeuw.
Ik word (vaak onbewust) geboeid door zaken die buiten het gebruikelijke kader vallen.
Als ik daar plezier in beleef, geeft dat mij energie
Daar valt ook mijn liefde voor het werken met zwerfkeien onder.
Ik heb dan al een bepaalde vorm en daar kan ik mee ‘spelen’.
Spelen zeker, maar dat gaat dan wel middels een ‘gevecht’ om de steen te openen en het is de hardheid van bv. graniet die mij uitdaagt.
Het werk gebeurt meestal met de diamantzaag, maar wanneer nodig ook met hamer en beitel.
De voltooiing is dan het -saaie- handschuurwerk, urenlang, totdat de vorm is zoals ik die wens.