Ton Coops
,,Werk en hobby hebben mijn hele leven naast elkaar bestaan. Nu het werk officieel is afgelopen, kan ik meer tijd besteden aan de hobby. Die tijd is slechts het enige verschil. Want inzet en energie zijn niet veranderd. Dat de hobby van fotografie is overgegaan in beeldhouwen is minder belangrijk.”
Ton heeft werktuigbouw gestudeerd en gewerkt bij diverse bedrijven. De laatste jaren zat hij in het glas, waarbij hij vooral samen met architecten moest samenwerken en zoeken naar creatieve oplossingen om hun ontwerpen te kunnen uitvoeren.
Dat type werk paste wel bij hem. Hij is gevoelig voor goede verhoudingen en kleuren en houdt van het lijnenspel in structuren.
Ton tekende en schilderde veel als kind, volgde de fotovakschool in Apeldoorn en heeft veel gefotografeerd. Rond 2000 was hij eindelijk in staat meer tijd in te ruimen voor zijn creativiteit. Hij volgde eerst een vakantiecursus beeldhouwen en besloot daarna lessen te volgen bij Dick van Wijk in Roermond.
Hij vindt het steeds weer een uitdaging om een vorm te zoeken in steen of een gedachte om te zetten in een brons. Die twee vormen van beeldhouwen beoefent hij naast elkaar, hoewel ze in zijn hoofd in elkaars verlengde liggen en onderling verwisselbaar zijn. Zo kan een in de steen gevonden lijn later weer terugkomen in een opgebouwd beeld van brons, gewoon omdat de vorm hem aanspreekt.
“Mijn inspiratie vind ik deels in de vorm zelf, waarbij ik een beeld van een organische structuur in mijn achterhoofd heb. Het resultaat is meestal een volkomen abstract beeld, dat er gewoon mooi uitziet, met een interessant lijnenspel en dieptewerking. Deels vind ik de inspiratie in mezelf. Ik wil dan vorm geven aan begrippen als kracht en onverzettelijkheid, aan luchtigheid of gewoon schoonheid. Het resultaat kan dan een buffel zijn, die geen buffel is, of een ijsbeer die geen beer is.''
Ton heeft werktuigbouw gestudeerd en gewerkt bij diverse bedrijven. De laatste jaren zat hij in het glas, waarbij hij vooral samen met architecten moest samenwerken en zoeken naar creatieve oplossingen om hun ontwerpen te kunnen uitvoeren.
Dat type werk paste wel bij hem. Hij is gevoelig voor goede verhoudingen en kleuren en houdt van het lijnenspel in structuren.
Ton tekende en schilderde veel als kind, volgde de fotovakschool in Apeldoorn en heeft veel gefotografeerd. Rond 2000 was hij eindelijk in staat meer tijd in te ruimen voor zijn creativiteit. Hij volgde eerst een vakantiecursus beeldhouwen en besloot daarna lessen te volgen bij Dick van Wijk in Roermond.
Hij vindt het steeds weer een uitdaging om een vorm te zoeken in steen of een gedachte om te zetten in een brons. Die twee vormen van beeldhouwen beoefent hij naast elkaar, hoewel ze in zijn hoofd in elkaars verlengde liggen en onderling verwisselbaar zijn. Zo kan een in de steen gevonden lijn later weer terugkomen in een opgebouwd beeld van brons, gewoon omdat de vorm hem aanspreekt.
“Mijn inspiratie vind ik deels in de vorm zelf, waarbij ik een beeld van een organische structuur in mijn achterhoofd heb. Het resultaat is meestal een volkomen abstract beeld, dat er gewoon mooi uitziet, met een interessant lijnenspel en dieptewerking. Deels vind ik de inspiratie in mezelf. Ik wil dan vorm geven aan begrippen als kracht en onverzettelijkheid, aan luchtigheid of gewoon schoonheid. Het resultaat kan dan een buffel zijn, die geen buffel is, of een ijsbeer die geen beer is.''
